Bim Fuessgängerstreife vorem Bahnhof.
Es isch sächsi, d Ferie si verbii, entsprächend viu Lüt warte druf das d Ample grüen wird.
Zwöi Type stöö näb mir, beidi hei äuä scho gnue trunke.
Der eint faat afa loufe, woner ungfähr ir Mitti vor Strass aacho isch, seit dä wo no nid losglofe isch lut, dases dr anger ja o ghört: „I blibe aube staah bises grüen isch, weisch, wäg de Ching! Nid das die när o zfrüeh losloufe, u när – päng – vomne Laschtwage übercharet wärde!“
Där anger, dr ungedudiger, brucht äs paar Sekunde biser begriift was si Kolleg gseit het – mittlerwile ischs grüen worde und d Strass vo de Fuessgänger bevöukeret – und faat afa lache und antwortet: „Gsesch du hie öppe Ching? Du bisch hie dr chlinscht!“ – Dä mite guete Absichte, wo tatsächlech nid vo gröschter Statur isch, isch iz drann mit dänke und überprüeft, ob de nid gliich irgendwo Chind ume sii, und seit när: „Stimmt!“
Einzig die Veränderung bleibt. 
Schwer zu lesen für mich aber habs halbwegs verstanden 😉
LikeLike